پردازنده مرکزی اینتل Core i3-9100FCore i3-9100F

بررسی پردازنده مرکزی اینتل Core i3-9100F :

پردازنده های نسل نهم دسکتاپی اینتل، چهارمین نسل بنا شده بر فرآیند تولید 14 نانومتری هستند و همچون نسل هشتم از ریز معماری Coffee Lake البته نسخه بروز شده آن استفاده میکند. نسل نهم نیز همچون نسل هشتم شاهد اعمال تغییرات مختلف در مشخصات فنی و عملکرد پردازنده های مختلف بوده است. از جمله تغییرات بوجود آمده در نسل نهم معرفی پسوند جدید F برای پردازنده های فاقد پردازنده ی گرافیکی مجتمع است.حذف IGPU ضمن کاهش قیمت تمام شده با آزاد سازی توان مصرفی و حرارتی پردازنده باعث افزایش عملکرد جزئی در پردازنده شده است. با وجود اینکه شکل و ساختار فیزیکی پردازنده و سوکت آن بر روی مادربورد نسبت به نسل های 6 و 7 تغییر نکرده است و همچنان از همان پلتفرم LGA1151 استفاده میکند  اما این پردازنده بر روی مادربورد های نسل قبلی کارایی نخواهند داشت و حتما باید از مادربورد های نسل جدید مجهز به چیپست های سری 300 برای آنها استفاده شود. برخلاف سنت چندین ساله اینتل که همه پردازنده های دسکتاپی را مجهز به iGPU تولید میکرده، پردازنده های سری F در نسل نهم فاقد پردازنده گرافیکی مجتمع  هستند و همواره باید همراه کارت گرافیک مجزا مورد استفاده قرار گیرند. 9100F و 9100 اولین پردازنده های اینتل در سری Core i3 هستند که از تکنولوژی Boost پشتیبانی می کنند. فرکانس پایه Core i3-9100F نسبت به نسل قبلی i3-8100 هیچ تغییری نکرده است و همان 3.6 گیگاهرتز است ولی اینبار قابلیت بوست تا 4.2 گیگاهرتز به آن افزوده شده که این تغییر و بهینه سازی های جزئی در بخش های دیگر پردازنده، به استناد وبسایت PassMark باعث افزایش حدود 13  درصدی در پردازش تک هسته ای و افزایش 11 درصدی در پردازش چند هسته ای این پردازنده نسبت به نسل هشت شده است. مقدار حافظه پنهان در این پردازنده تغییری نکرده است و همان 6 مگابایت باقی مانده است. این پردازنده همچنین از 16 مسیر PCI-Express 3.0 برخوردار است و حداکثر از64  گیگابایت حافظه رم دوکاناله از نوع DDR4 با سرعت 2400 مگاهرتز پشیبانی میکند. Core i3-9100F می تواند در ترکیب با یک کارت گرافیک متوسط همچون GTX 1650 و یا Radeon RX570 تبدیل به یک سیستم گیمینگ خوش قیمت شود و تقریبا از پس تمام بازی های معمول بر خواهد آمد، اما تعداد هسته های کم و فقدان HyperThreading عملکرد این پردازنده را در عنوان های سنگین تر و پردازش های تولید محتوا کمی با مشکل مواجه میکند. در مجموع قیمت نسبتا ارزان، عملکرد قابل قبول و توان مصرفی و توان حرارتی پایین این پردازنده و البته اجبار برای خرید کارت گرافیکی مجزا، این پردازنده را به انتخابی مناسب برای سیستم های گیمینگ با بودجه بسیار محدود تبدیل می کند.